Het is stil in Palsmane.......Nederland, Groningen, woensdag 24 juni 2009

Groningen, woensdag 24 juni 2009

Wat zal het stil zijn in Palsmane, zo zonder onze groep.



Stil in het schoolgebouw,



stil in de eetzaal, stil op de sportveldjes



en rustig in de plaatselijke supermarkt waarvan de eigenaar hopelijk wist dat we (slechts) een week zouden blijven. Zo niet, vrees ik dat we deze met te veel frisdrank en chips hebben achtergelaten....



Wel zullen ze over ons praten en aan ons denken. Net zoals wij over hen praten en aan hen denken en aan het mooie bosrijke Letland. Want wat hebben we het geweldig gehad hè. Een onvergetelijke, fantastische week!

Wellicht zijn de eerste mailcontacten al geweest. Op het weblog vertellen onder anderen Lou, Frans, Marcia en Gijs hoe geweldig ze het hebben gevonden en best heimwee hebben.
Het leven van alle dag (voor de kinderen gelukkig nog een margedag), hier in Nederland, is weer begonnen. Natuurlijk ook best fijn om weer terug te zijn en familie en vrienden weer te zien. Bovendien is je eigen bed en een eigen wc (!) wel aangenaam. Ik moet bekennen dat vanmiddag mijn gedachten, tijdens de eindpresentaties van mijn studenten, regelmatig afdwaalden naar Letland en al onze belevenissen.
Ik ervaar een vlaag van weemoed, heimwee? Afscheid nemen is (meestal) niet leuk. Zeker niet met het idee dat je elkaar waarschijnlijk nooit meer zal zien.....Wat een tranen zijn er maandagavond gevloeid. Zelfs engel Michaël liet zijn tranen, dinsdagochtend in alle vroegte tijdens het allerlaatste afscheid, de vrije loop. Oftewel, Palsmane huilde........

Ik ga even terug in de tijd.....
Letland, Palsmane, maandag, 22 juni 2009
Onze laatste dag in Letland. Vanochtend hebben we de dames die ons steeds hebben voorzien van goed eten en drinken in het zonnetje gezet.



Alita heeft hen, namens ons allemaal, als dank voor alle goede zorgen, een oer Hollandse wandklok aangeboden met daarop een Delfts blauwe molen. Ze werden er verlegen, maar ook blij van. Onder luid applaus van ons allemaal verdwenen ze de keuken weer in. Vandaag is een vrije dag. Behalve de vaste tijden betreft het eten, mogen de kinderen en volwassenen tot 16:30 uur doen wat ze willen.
Een aantal kinderen hebben zich vermaakt met sport en spel. Anderen hebben in de (ijskoude) rivier de Palse gespeeld.



Dit is het riviertje waar we op de tweede dag, vastgeketend aan een touw, overheen zijn gesuisd.
De aller allerlaatste latten zijn uitgegeven. Als ouders hebben we de liedjes, die we eigenlijk een aantal dagen geleden zouden zingen maar niet door hebben laten gaan omdat deze gewoonweg niet goed gezongen werden, geoefend. Wat een concentratie en enthousiasme! Yes, we kunnen het best!

Om 16:30 uur moesten alle kinderen hun spullen inpakken en de kamers opruimen.



Dat was een fluitje van een cent....



Dat snapt een ieder als je de foto's van de slaapzalen hebt gezien.



Ook de volwassenen moesten er aan geloven.
Vervolgens douchen en een controle op de Letse teek. Niet onbelangrijk gezien al dat bos hier. De Letse mug heeft de meesten van ons ook flink te pakken genomen. Menigeen zal deze muggenbeten (inclusief jeuk) als souvenir meenemen.



Na ons "laatste avondmaal" gingen de kinderen richting disco. Ouders hebben stapels brood gesmeerd, alvast voor het ontbijt dat we in de bus zullen nuttigen.

De kinderen hebben zich uitstekend vermaakt. De volwassenen overigens ook. Tigna en Dace hebben weer gezorgd voor een tafel met lekkernijen. Dit keer hebben wij hier ook aan bijgedragen. Een aantal ouders ging af en toe ook even swingen.


Nadat de ouders hun liedjes hadden laten horen, hebben de kinderen ook gezongen.
Wat zingt onze groep 8 toch mooi (ondanks de schorre stemmetjes van een aantal).

Voor geluid en beelden KLIK HIER

Toen het 22:00 uur was, gingen we onder leiding van Ben met elkaar, hand in hand, in een kring staan en hebben met elkaar een afscheidslied gezongen. Ook sprak Ben nog een paar mooie woorden.
Jullie begrijpen het al, daar kwamen de eerste tranen.
Toen kwam het echte afscheid. Iedereen omhelsde elkaar. De één hield de ene persoon wat langer vast dan de andere. Immers, tussen een aantal kinderen is wat moois gaan bloeien (vriendschap, genegenheid, respect) en zijn er vlinders gaan fladderen in een paar buiken.
Daar liepen we dan, de meeste kinderen arm in arm over de Palsmaanse hoofdweg, naar ons verblijf. Vele foto's zijn genomen.



Vele tranen zijn weggepinkt. Het woord goodbye galmde door Palsmane. Vele kinderen bleven nog een tijd ontdaan en verdrietig. Ze werden getroost door ouders en troostten elkaar. Mooi om mee te maken. Er werd nog lang (na)gesnikt die korte nacht.....



Om 4:30 uur gingen de eerste wekkers....
Vanaf 5:00 uur stonden de eerste Letse kinderen ons al op te wachten.



Om 5:30 uur vertrokken we. Voordat we vertrokken hebben we wederom handen geschud



(Tigna en Dace kwamen ons ook uitzwaaien) elkaar omhelsd en blonk er hier en daar een traan.



Bij de meesten waren de tranen op.

Dag lieve kinderen/mensen van Palsmane, hopelijk tot ziens!

Winette

En de door het dak geschoten fotoredacteur sluit zich hier bij aan,
en plaatst rustig nog de foto's bij de verhalen,
dank voor een hele mooie week.
Blijf genieten !!!!!!, Willem

Hij is bijna klaar!

Ik ben gisteravond nog druk bezig geweest met mijn fotorapportage.
Dit keer van Letland!
hij is al klaar, alleen moet mijn oma nog komen met een lege DVD, want de mijne zijn op...

O, wacht eens, daar heb je haar al.

Don't worry!
Stay cool.

Lou

Wil terug!!

<-Laatste foto.....(wazig door de bus)
Ik vond het echt zo leuk..........Dat ik nu heimwee heb :(
Ik hoop dat ik er nog es naar toe ga bijv. in vakanties.

Letland ik mis je!!!!!!!!!!
<-foto van vleugel.

WEER THUIS

't was echt echt v't in Letland VOORAL DE DISCO'S X) ,
het landschap was ook v't mooi 80% bos! en 'k heb voor het eerst met een luchtbuks geschoten echt v't,
wil ik ook om de katten in de tuin weg te jagen;)
we hebben een soort scouting militairen trainig gehad echt v't (OOK DE DISCO'S).
't eten was echt v't lekker(EN DE DISCO'S WAREN V'T LEUK)!
in letland praten we soms NEDERLANDS en daar werden de letten gek van, maar in NEDERLAND verstaat iedereen ons weer dus moeten we oppassen wat we zeggen ;)
best wel stom en gek dat het alweer afgelopen is:( OOK JAMMER VAN DIE LOLLY:( .
'T WAS ALLEMAAL V'T MELIG VOORAL DE DISCO'S

HET IS JAMMER EN TOCH WEL WEER FIJN OM THUIS TE ZIJN.
'K ZAL'T ALLEMAAL V'T HARD MISSEN VOORAL DE DISCO'S.

LETLAND IK ZAL JE MISSEN VOORAL JE DISCO'S;)

FRANS;)

nog ff iets over letland

Letland was geweldig!!!
Het was jammer om afscheid te nemen, maar dat komt gewoon omdat het geweldig was.
We hebben echt hartstikke leuke dingen gedaan en goede contacten gelegd.
Het was gewoon geweldig.

dat wou ik ff kwijt.

Lou

goede reis

Voor morgen allemaal een goede reis gewenst!
Elke

bericht van JUSTUS...

hallo allemaal,
het is nu maandagochtend, letland zit er al weer bijna op.
gisteren was heel leuk, we gingen naar het meer.
ik ging samen met dion, piet en zn vader coen, waterfietsen.
dat was super leuk.
de letse meisjes zijn hier hartstikke aardig.
alleen wil iedereen steeds mn pet op:P
maar een meisje, die ik de leukste vond was met de disco dronken, en ze was 14, dat was wel heel erg dom.
vanavond is er weer disco, hopelijk is ze niet weer dronken..
nouja, ik zie jullie dinsdag of woensdag wel weer.
tot dan!

laturh!.

Foto's slaapzalen...

Hallo mensen,

Hier de foto's van een paar slaapzalen:

Jongenskamer aan de linkerkant van het gebouw:



Meisjes kamer aan de rechterkant van het gebouw:







Badkamer in het midden van het gebouw:



Doei!

Groetjes Dirk-Jan

leuk schoolreisje!!!!

We hebben deze week hele leuke dingen gedaan.

De tweede dag hadden we scouting, dat was heel leuk! En op het laatst gingen we een wedstrijd doen tegen alle andere groepen. Ik zat bij Victoria, Rosanna, Marcia, Saiva en Kristine in het groepje.

Vrijdag zijn we naar de zee geweest. Heel koud, maar ik ben er wel tot mijn schouders in geweest. Daarna gingen we volleyballen op het strand.

Zaterag hebben we een disco gehad, dat was supper leuk. Het ging tot tien uur door.

Gister zijn we naar het meer geweest. En toen ben ik samen met Rosanna in een waterfietsbootje geweest. Alle meisjes gingen met een bootje mee. Na en tijdje lagen we ongeveer in het midden van het meer en sprongen we er allemaal in (behalve Mirre), het was heel koud. Maar wel heel leuk! Die avond zijn we ook naar een ander dorp geweest om naar voorstellingen te kijken van Midsummernight. Dat was wel heel speciaal.

Vandaag krijgen we nog een afscheidsdisco, dat gaat vast ook supper leuk worden!

SOPHIE

Palsmane, maandag 22 juni 2009

Palsmane, maandag 22 juni 2009

Nog 1 dag te gaan!
Waar zal ik beginnen?
Ik heb het idee dat er meerdere dagen zijn verstreken sinds het laatste verslag.
Elke dag is zo vol met indrukken.
Gisterochtend zijn we na het ontbijt in een zeer luxe touringcar vertrokken. Uiteraard waren de Letse kinderen wederom van de partij.

Palsmane en omstreken is een enorm bosrijke omgeving. Je ziet veel bos en weilanden met daarin regelmatig een aantal ooievaars. Overigens heb ik me laten vertellen dat 80% van Letland uit bos bestaat.

Na een flink half uur kwamen we bij een prachtig meertje waar we tot vier uur hebben vertoefd. Heerlijk! Behalve zwemmen was er de mogelijkheid om te roeien en een waterfiets te huren. Een aantal kinderen heeft daar gebruik van gemaakt. Het over en weer nat spetteren van elkaar en in het water duwen (de jongens de meisjes en andersom) zorgde voor een uitgelaten, vrolijke sfeer.

Het weer werkte ook (weer) mee. Er is flink ingesmeerd door de "zorgmoeders / pleistermoeders".

Op de terugweg lagen een aantal kinderen en wat ouders heerlijk te slapen in de bus. Frans vroeg verbaasd nadat hij wakker werd: "Hoe kan dat nou dat mijn lollie op is?"

Terug in Palsmane snelden de kinderen naar de supermarkt om hun (bijna) laatste latten te besteden aan frisdrank en chips. Je hebt hier een uitgebreid assortiment aan chips met smaakjes. Een greep uit het chipsassortiment: mushroom, spring onion, dille, cheese etc. etc.
De plaatselijke supermarkt weet niet wat hen overkomt. Volgens mij zijn ze verschrikkelijk blij met onze komst. Gisteren waren ze, speciaal voor ons, open.
Het is treurig om te vermelden dat de Letse bevolking, mede door de wereldwijde crisis, steeds armer wordt. Ben zal in zijn stuk schrijven wat voor gevolgen dit kan hebben voor "onze" school in Palsmane.

Nu weer iets vrolijks: het midzomernachtfeest, Janus!
Gisteravond hebben we dit feest in het, 40 km verderop liggend, dorp Trikata gevierd.
Op een heuvel tussen de overlijfselen van een fort was een podium ingericht vol kleurig aangeklede mensen met prachtige bloemkransen op hun hoofd.
We hebben twee uur gekeken en geluisterd naar verschillende dans- en zanggroepen.
Wat hielden onze kinderen zich goed! Het werd op een gegeven moment best een beetje saai, duurde wat te lang, maar ze hebben stuk voor stuk een pluim verdiend voor hun goede gedrag!

Vol spanning zaten onze Palsmaanse meiden hun beurt af te wachten

Wat een aantal jongens en vaders ook kregen, was een krans van eikenbladeren op hun hoofd.
Dit is een teken van genegenheid.....Met andere woorden: Ik vind jou leuk, hoe vind je mij?
Een aantal vaders waren er blij en ontdaan van. Ze raakten er niet over uitgesproken.....
We hebben een aantal fantastische foto's. Geniet ervan!
De terugweg was bijzonder. Het licht scheen zo mooi! Dit gaf prachtige luchten. Het is afgelopen nacht niet donker geweest. Heel aparte ervaring.

Ik word een beetje weemoedig van het idee dat we morgenochtend om 4:30 uur weer richting het vliegveld van Riga vertrekken.
Vandaag is een "vrije" dag. Staat in het teken van sport en spel, eten, laatste latten uitgeven, stukjes op onze weblog (Sophie en Justus dit keer),kaartjes schrijven, inpakken en afscheid nemen.
Als klap op de vuurpijl: Ben heeft ons nog een dico beloofd! Een ware uitsmijter.
De kinderen vinden dit geweldig.

Ik loop wat op de feiten / het naderend afscheid vooruit, maar ik denk dat ik namens iedereen kan/mag spreken:
Wat hebben we een fantastische en onvergetelijke tijd in Letland!!!!

Groeten en liefs van ons allemaal!

Winette

Verliefd op Palsmane

Het is nu maandagochtend. We hebben weer een heerlijk ontbijt achter de rug. Het is onze laatste dag in Palsmane. Vandaag hebben we geen programma. Alleen vanavond hebben we nog een afsluitende disco. De zon schijnt en alle kinderen hebben zich verspreid over de veldjes rondom de scholen. Er zijn maar liefst drie basketbalveldjes, twee voetbalvelden en een volleybalveld. Daarnaast nog en paar leuke schommels en natuurlijk de Palsa. De rivier stromend dwars door het dorp en bezaaid met grote keien. Ik denk, dat heel veel kinderen zich hier vandaag in zullen vermaken. Ook de Letse kinderen zullen zich melden. En daarmee is de Ķameleon"gedachte compleet.
Het was een geweldige week. Elke dag was weer een "Schoolreisje". De leerkrachten en de kinderen van Palsmane hebben voor ons een prachtig programma bedacht. En bij alle aktiviteiten waren ook de Letse leerlingen aanwezig. Er is heel veel Engels gesproken. En uiteraard zijn er al heel veel vriendschappen gesloten. Gisteren heb ik nog een gesprek gehad met een jongen van de klas, die verdrietig was, omdat hij verliefd was op en Lets meisje. Hij wist niet hoe hij duidelijk moest maken hoe aardig hij haar wel vond. We hebben even een gesprek gehad als mannen onder elkaar.
Ook de ouders hebben het ""Letlandvirus" te pakken. Net als vele kinderen willen ook zij nog niet naar huis. Dat kan ik me heel goed voorstellen. Er is de hele week geen verkeerd woord gevallen en naast veel lol hebben we af en toe ook een goed gesprek gehad. Ook hebben we de zorgen gedeeld die Tigna (Burgemeester) en Datze (Directrice) hadden. Het is nog maar de vraag of de school het volgend schooljaar nog bestaat. De economie van Letland ligt op zijn kont en er moet veel worden bezuinigd. De school heeft 100 leerlingen nodig om door te kunnen gaan. Ze hebben er nu 88. We hebben nog voorgesteld om onze kinderen hier achter te laten. Maar dat is een beetje wrange humor. Ook de niet al te beste salarissen zijn nog eens meer dan gehalveerd. We voelen ons af en toe best wel een beetje schuldig.
Morgen gaan we weer terug. En natuurlijk ging het allemaal veel te vlug. Maar we gaan wel met een rugzak vol met levenservaring naar huis. Dit is iets wat zoveel indruk heeft gemaakt, dat je het niet weer vergeet. Daarvoor wil ik alle mensen bedanken, die dit mogelijk hebben gemaakt.
Financieel Rieks Kroon en De firma Nijland. Voor de ondersteuning alle ouders die mee hebben geholpen met de voorbereiding en de uitvoering. En natuurlijk het allermeest willen we de mensen hier in Palsmane bedanken. We hebben Tigna en Datze een zilveren embleem van de school gegeven met daarop alle vingerafdrukken van de kinderen. Willem Tredgett heeft dat speciaal voor hun gemaakt. Ze waren met deze bijzondere onderscheiding ontzettend blij.
Deze week hebben we heel vaak het woord "Baldies" (Zeg baldi-jes) uitgesproken. Dat betekent "Dank je wel " En daarmee wil ik dan ook dit stukje afsluiten. BALDIES.

Ben Weinans

Beste mensen,

Op verzoek vanuit Letland het volgend berichtje. De groep is vandaag/vanavond feest aan het vieren. Midzomernacht! Dus vanavond geen update vanavond vanuit Letland.

Groeten,

Henk Lunshof, vanuit Groningen.

Palsmane, zaterdag 20 juni 2009, vervolg

Palsmane, zaterdag 20 juni 2009
21:00 uur

Willem en ik zijn even uit de bijeenkomst met Tigna en het onderwijzend personeel



naar "ons zenuwcentrum" gelopen om jullie nog wat nieuws te brengen en foto's te laten zien.
Vanavond geen kinderen die een stukje schrijven. Ze staan momenteel op een heftige beat te dansen en/of te kletsen.



Ja Frederique, vanavond is het inderdaad disco!
Uiteraard zijn de Letse kinderen ook weer van de partij. Zo leuk hoe ze inmiddels, over en weer, geīntegreerd zijn.

Vanochtend is er veel aan sport gedaan (onder anderen lijnbal en slagbal). Er werd met het slaghoutje flink tegen de bal gemept. Ging weleens mis...Een aantal ouders hebben zich ook flink uitgesloofd...
Vanmiddag hadden de Letse kinderen activiteiten georganiseerd. Volgens Ben zouden deze wederom in het teken staan van allerlei sportieve bezigheden. Er waren acht ouders nodig die een gemixt groepje dienden te begeleiden.



Getogen in sportkleding gingen we op weg naar het schoolplein. Agnes, Irene en ik hadden zelfs nog even wat warmingup oefeningen (rek en strek) gedaan.



Ik voelde me enigszins opgelaten toen bleek dat er erg veel binnen georganiseerd was, maar geen sportieve activiteiten.



Daar liepen we dan in onze sporkleding in het schoolgebouw....Later trof ik Willem in zijn korte sportbroek met zijn team op de trap. Lachen zeg! Hij voelde zich ook wat voor ... lopen.



Er waren een aantal (denk en doe) spelletjes georganiseerd, waarmee we punten (bonen) konden verdienen. Jullie raden het waarschijnlijk al, hoe meer punten/bonen we verzamelden hoe beter. Het team met de meeste bonen zou winnen.



Een greep uit een aantal spelletjes: hints, met letters Engelse woorden zien te vormen, onze kennis van en over Europa werd getest, welke vlag hoort bij welk land, maar ook welke zanger(es)/popgroep hoor je en wat is de titel van de song.



Erg leuk allemaal!
We hadden erg mazzel wat betreft onze binnenactiviteiten en het weer. Vanmiddag heeft het hier gigantisch geregend. Toen we klaar waren, ging de zon weer schijnen. Ben heeft blijkbaar echt een lijntje met engel Michaēl!

Na het avondeten werden onze kinderen verwacht in de disco.
De gymzaal van de school is hier vanavond voor omgebouwd.



Vele kinderen hebben zich hier ontzettend leuk voor gekleed en opgetut.



De volwassenen werden verwacht in de directiekamer van de school. Hier zijn we ontvangen door onder meer Tigna en Dace die een tafel vol lekkernijen voor ons hebben neergezet.
Plaatselijke wijn, koffie en eigen gemaakte (kaas)taart.



We hebben de broche (een soortgelijke als Tigna) een half uur geleden aan Dace aangeboden.
Ze was ontroerd. Heeft de broche direct op haar Michaēlschoolshirt gespeld. Tevens heeft Alita fotoboeken van Groningen en een fotokalender aan hen gegeven.



De fotokalender is heel mooi geworden. Het betreft foto's van de
Letlandreis van twee jaar geleden en foto's van vier jaar geleden toen Tigna met een groep in Groningen is geweest.
Ik heb het idee dat het niet anders kan dan dat we elkaar weer zullen gaan zien.
De avond staat dus al een beetje in het teken van het naderende afscheid...



Maar goed, we hebben nog 3 dagen (2,5) te gaan!
Morgen hebben we een vol programma. Zwemmen, waterfietsen en of roeien in een meertje zo'n 40 minuten rijden hier vandaan.
Morgenavond gaan we de Midsummernight vieren! Je ziet veel mensen lopen met geplukte bloemen voor het feest. Daar worden de meest fantastische kransen en hoeden van gemaakt.
Ik ben heel benieuwd. Lijkt ons allen een mooi avontuur!
Ik liet jullie al weten dat een aantal kinderen geen zin hebben om naar huis te gaan. Dat is nog steeds zo.
Het eten gaat goed en het slapen ook! Ze liggen gemiddeld met vier a vijf kinderen op een kamer. Reuze gezellig natuurlijk! Vanavond mogen ze een half uurtje later naar bed omdat ze gisteravond op de afgesproken tijd rustig/stil waren. Vanavond mogen ze tot 22:30 uur opblijven.
Ze zullen na al dat feesten en dansen als roosjes slapen!
Morgen gaan we op tijd op pad. Aangezien we ook 's avonds feest hebben, zal ik maandag pas
een stukje schrijven.



Hartelijke groeten van ons allemaal!

Winette